
استانداردهای مربوط به سازههای LSF (Light Steel Frame) چارچوبهایی را تعیین میکنند که ساخت، طراحی و اجرای این سیستم را ایمن، کارآمد و باکیفیت میسازد. این استانداردها در سرتاسر جهان بهصورت قوانین و دستورالعملهای مهندسی تدوین شدهاند.
🔹 الزامات طراحی و مهندسی هر سازهی LSF باید تحت استانداردهای باربری و استحکام طراحی شود، که شامل محاسبات دقیق در برابر بارهای مرده، زنده، باد و زلزله است. در این مرحله، نرمافزارهای مهندسی مانند SAP2000 و ETABS معمولاً برای ارزیابی عملکرد سازه به کار میروند.
🔹 مواد و مشخصات فولاد مقاطع فولادی مورد استفاده در سازههای LSF باید گالوانیزه شده و تحت استانداردهایی مانند ASTM A653 و EN 10346 ساخته شوند. این پوششها کمک میکنند تا فولاد در برابر خوردگی و رطوبت مقاوم باشد.
🔹 سیستمهای اتصال و اتصالات پیچ و مهرهای در استانداردهای اجرایی، روشهای اتصال اجزا به یکدیگر از اهمیت بالایی برخوردارند. در این سازهها معمولاً از پیچهای مخصوص خودکاری یا بولتهای مهندسیشده استفاده میشود که مقاومت بالایی دارند و در برابر لرزشهای ناشی از زلزله عملکرد خوبی دارند.
🔹 عایقبندی و مقاومت حرارتی با توجه به استانداردهای مربوط به انرژی و عایقبندی، استفاده از پشم سنگ، پلیاستایرن و پانلهای کامپوزیتی توصیه میشود تا سازه از لحاظ مصرف انرژی بهینه باشد. مقرراتی مانند IECC (International Energy Conservation Code) در این زمینه نقش دارند.
🔹 کنترل کیفیت و آزمایشهای سازهای پیش از بهرهبرداری، سازههای LSF باید تحت آزمونهای مکانیکی و استاتیکی قرار بگیرند تا مطابقت آنها با استانداردهای جهانی تأیید شود. این آزمایشها شامل تستهای بارگذاری، تغییر شکل، مقاومت پیچها و پایداری دیوارها است.
به طور کلی، رعایت استانداردها در ساخت سازههای LSF باعث افزایش ایمنی، دوام، و کاهش هزینههای نگهداری میشود.