
هزینههای سازههای فولادی و بتنی وابسته به عوامل متعددی مثل مواد اولیه، سرعت اجرا، نیروی کار، نگهداری و عمر مفید آنها است.
حالا بیایید این سه نوع سازه را از نظر هزینه بررسی کنیم:
هزینهی مواد اولیه
- LSF: مقاطع فولادی سردنورد شده به کار میروند که سبکتر هستند و مصرف فولاد را کاهش میدهند.
- فولادی سنگین: نیازمند استفاده از تیرها و ستونهای فولادی سنگین است که هزینهی بیشتری برای مواد دارد.
- بتنی: شامل سیمان، شن، ماسه و میلگرد است که هزینهی بالایی دارد، اما نسبت به فولاد در برخی مناطق ارزانتر است.
سرعت اجرا و هزینهی نیروی کار
- LSF: به دلیل روش ساخت خشک و پیشساخته بودن اجزا، زمان اجرا کوتاهتر و هزینهی کارگر کمتر است.
- فولادی: به جوشکاری و اتصالات سنگین نیاز دارد که اجرای آن زمانبرتر است.
- بتنی: به قالببندی، بتنریزی و عملآوری نیاز دارد که اجرای آن طولانیتر و نیروی کار بیشتری میطلبد.
هزینهی نگهداری و تعمیرات
- LSF: نیاز به نگهداری کمتر دارد و در برابر خوردگی مقاومتر است.
- فولادی: در محیطهای مرطوب نیازمند پوشش ضدزنگ است که هزینهی اضافی دارد.
- بتنی: نگهداری آسانتر است ولی در صورت ترکخوردگی، تعمیرات آن پرهزینه خواهد بود.
عمر مفید و هزینههای طولانیمدت
- LSF: عمر بالایی دارد و در برابر زلزله عملکرد خوبی دارد.
- فولادی: مقاوم است اما در بلندمدت هزینهی ضدزنگکاری را باید در نظر گرفت.
- بتنی: عمر بسیار بالا دارد ولی ممکن است در برابر شرایط خاصی مثل رطوبت آسیبپذیر باشد.
به طور کلی، LSF گزینهای اقتصادیتر برای ساختمانهای سبک و سریع اجرا است، سازههای فولادی سنگین برای پروژههای مرتفع و مقاوم کاربرد دارند، و بتن برای پروژههای پایدار و با عمر طولانی مناسب است.